بازماندگان شهیدان و همچنین جانبازان جنگ تحمیلی از سرمایه‌های عظیم و ارزشمند کشورمان هستند که همگی نماد ایثارگری و شجاعت را به دوش می‌کشند اما به دلیل گذشت سال های زیادی از جنگ تحمیلی در گذر زمان فراموش شده‌اند و کمتر یادی از آنها در زندگی روزمره مردم به چشم می‌خورد.

قدردانی و قدرشناسی از نعمات خدادادی است که توفیق آن نصیب کسانی می‌شود که دیدی مثبت به زندگی و سایر افراد جامعه دارند. انسان های قدردان خشنودتر، آرامتر و اجتماعی تر از افرادی هستند که جنبه های مثبت را نادیده می گیرند. چنین افرادی در کارهای عام المنفعه نیز بیشتر شرکت میکنند زیرا به اثرات مثبت و خیرات قدردانی و سپاسگزاری دست یافته اند. انسان می‌تواند برای هر امر کوچکی قدردان و قدرشناس باشد و با این نوع نگاه زندگی را برای خود شیرین‌تر کند. انسان با قدردانی علاوه بر خشنودی درونی باعث ایجاد شادی و انگیزه در فرد مقابل خود که کاری برای وی انجام داده است می‌شود. سپاسگزاری موجب افزایش مهر و محبت میان افراد و بالا رفتن سطح محبوبیت افراد می‌شود. بهترین الگوهای ما در تشکر و قدردانی و حمایت از ارزشهای انسانی بزرگان دین ما بخصوص اهل بیت علیهم السلام هستند. دین اسلام تاکید بسیاری بر تشکر و قدردانی از افراد کرده است. بر این اساس باید تلاش کرد تا فرهنگ تشکر و قدردانی از زحمات افراد در جامعه نهادینه شود تا از این طریق بتوان قدمی در جهت رسیدن به جامعه متعالی برداشت